Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Quae cum essent dicta, discessimus. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Duo Reges: constructio interrete.

Itaque prima illa commendatio, quae a natura nostri facta
est nobis, incerta et obscura est, primusque appetitus ille
animi tantum agit, ut salvi atque integri esse possimus.

Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is
medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus
datum;

1. Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
2. Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?
3. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
4. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Quid censes in Latino fore?

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Summus dolor plures dies manere non potest? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Nam interdum nimis etiam novit, quippe qui testificetur ne intellegere quidem se posse ubi sit aut quod sit ullum bonum praeter illud, quod cibo et potione et aurium delectatione et obscena voluptate capiatur.

• Age, inquies, ista parva sunt.
• Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea.
• Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?
• Comprehensum, quod cognitum non habet?

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Quid ergo?

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Memini vero, inquam;

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.