Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Quid de Pythagora?

Laboro autem non sine causa;

Frater et T.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Haeret in salebra.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Efficiens dici potest.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Sed fac ista esse non inportuna; Sedulo, inquam, faciam. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Cur id non ita fit?

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Ut pulsi recurrant? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Refert tamen, quo modo. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

• Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
• Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
• Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
• Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;

1. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
2. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
3. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
4. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

In omni autem honesto, de quo loquimur, nihil est tam
illustre nec quod latius pateat quam coniunctio inter
homines hominum et quasi quaedam societas et communicatio
utilitatum et ipsa caritas generis humani.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias
non maxime laudat?